wtorek, 31 grudnia 2013

Sylwestrowe kreacje!

W tym roku sylwester... jeszcze nie jest mi znany. Wszystko rozwiąże się za kilka godzin, ale kreacje warto przygotować. Jedno jest pewne - domówka, choć jeszcze nie wiadomo w jaki sposób i u kogo.
Nie ma też przebrań, jak miało to miejsce rok i dwa lata temu. Jakoś tak wyszło.
Nie mniej jednak pokładam ogromne nadzieję, że w tym roku dość przełomowo będę świętować Nowy Rok i przy takiej wersji zostańmy :). Niech się dzieje!

Przygotowałam kilka setów i tak do końca żaden nie wydaje mi się idealny, choć tak właściwie są bardzo proste i stonowane.

1. Imprezowy klasyk. Idealnie dopasowane rurki i czarny, klasyczny longsleev w dużym dekoltem z przodu i na plecach. Do tego mój idealny naszyjnik.


2.Kolejny klasyk, tym razem do rurek dokładam czarną baskinkę. Ze względu na jej głębszy dekolt (hie hie hie) rezygnuje z naszyjnika, który by go maskował :D na rzecz kolii, czy jakkolwiek to nazwać w złotym odcieniu.


3. Trzecia opcja to nieco inna elegancja. Prześwitująca lekko mgiełka (biały stanik pod spód) połączona z dopasowanymi rurkami. Z biżuterii na szyi rezygnuję, gdyż bluzeczka jest dość zabudowana i popsułoby to efekt, natomiast dodaję większe kolczyki (bez zdjęcia) i złotą bransoletkę z zegarkiem. Dorzucam także koralowy żakiet.


4. Kolejną propozycją jest połączenie mgiełki ecru ze spódnicą w soczyście zielonym kolorze, ze złotymi zamkami. Do tego cieliste rajstopy (jest dość ciepło, więc chyba wypada?) i złota biżuteria jak wyżej.


5. Ostatnia opcja to połączenie mgiełki z czarną, dopasowaną spódnicą, ozdobioną srebrnymi błyskotkami. Biżuteria złota, jak wyżej i czarne, może w jakiś delikatny wzorek, rajstopy.



Która opcja według Was jest najlepsza na domowego sylwestra ze znajomymi? :)
Jak myślicie, która jest moim faworytem? :)

UDANEJ IMPREZY SYLWESTROWEJ !! I SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU!! :*

a kto nie czytał to zapraszam do mojego podsumowania 2013 roku ;-)  KLIK

niedziela, 29 grudnia 2013

Podsumowanie 2013 :)

No to hop!
Czas chyba  podsumowanie roku, który właśnie nam przemija :). Burzliwy, z różnymi, często dość dziwnymi zwrotami akcji... czy ktoś przeczyta cały wpis? :) ZAPRASZAM!

STYCZEŃ
Sylwester był szalony, chociaż niewiele z niego pamiętam :D, oby w tym roku był jeszcze lepszy!
Postawione już w styczniu postanowienia noworoczne totalnie nie zostały spełnione, chociaż udało mi się nieco schudnąć ;). Zaczęło się także pisanie licencjata i zamieszkałam na kilka tygodniu z ex. Była oczywiście też sesja, którą jako tako pokonałam. Czyli styczeń był pospolitą rutyną leniwca, co chyba do dziś zniechęca mnie do zimy.

LUTY
Zaczął się oczywiście kryzys związany z pogodą, a raczej jej brakiem, moc tęsknoty za ciepłem słońca. Sesja trwała dalej, a ja dzielnie z nią walczyłam, jednak nie zapominałam o imprezowaniu ze stałą ekipą ze stancji. To również się dość niekorzystnie odbiło na moich ocenach i zdrowiu. I znów pojawiły się postanowienia :D, które ani trochę nie wypaliły, bo oczywiście nie potrafię zrezygnować z jedzenia słodyczy :D. Luty to też walentynki, które wtedy były dość romantyczne, ale to przeszłość, nota bene, wyglądam jak dobra pyza na tych zdjęciach! :D. Był też ślub cywilny mojego brata, który za pół roku przerodził się już w kościelny :).
I był też kryzys, gdyż pod koniec miesiąca chciałam porzucić blogowanie zawieszając swoją działalność.

MARZEC
Jednak wróciłam :D jak widać. Wróciłam wraz z wiosennym rozdaniem, które miało dodać energii zarówno mi samej jak i rozkręcić nieco bloga (to drugie nie wyszło wciąż :D). Tradycyjnie, chcąc pożegnać zimę pojechałam na narty, również romantyczny wyjazd z ex. ... Zima została pożegnana w pięknym stylu, bez kontuzji. Ale także spotkałam się (pierwszy raz z bloga!) z Pauliną, Blondemuffin.pinger.pl , bardzo sympatyczną dziewczyną prawie z mojego miasta :). Następnie zakup nowego telefonu obfitował także w niezliczoną ilość zdjęć, a co więcej, pogoda z dnia na dzień była co raz bardziej pozytywna. Miałam szał energii i miliony pomysłów.

KWIECIEŃ
Kwiecień obfitował... w choróbsko. Choć mimo wszystko energii mi nie brakowało. Zapisałam się wtedy także na casting z Loreala, który uważałam za dobrą przygodę. Także w kwietniu rozpoczęłam na poważnie walkę o sylwetkę, choć i tak szybko zaprzestałam na ćwiczeniach. Pojawiło się kilka posów o zdrowej diecie, ćwiczeniach, aktywnym stylu życia. I pomimo, że walczyłam sama ze sobą był też post o dniu czekolady :D. Wiosna dawała moc energii!

MAJ
Maj był intresywny pod względem tempa życia. Zaczęło się oczywiście od wyjazdów. Najpierw Pojezierze Suwalskie z niezastąpioną ekipą ze studiów, gdzie był płacz, krew, łzy i strach :D, ale to co nasze to nasze i nikt nam tego nie odbierze. Niesamowite wspomnienia! Zaraz po tym wyniki castingu - dostałam się! Ale jak tylko wróciłam z Suwałk to pojechałam do Poznania z moimi dziewczynami i zakochałam się w tym mieście <3. Mało tego, wróciłam z pięknego Poznania i pojechałam do Warszawy na casting (nie przeszłam dalej :(). Już w maju celebrowaliśmy upalna pogodę nad wodą, kajakując i piwkując, a także intensywnie jeżdżąc na rowerach. Były też juwenalia, które równie wesoło, jak cały kwiecień, zwyczajnie przechorowałam. Pierwsze ciśnienie związane z pisaniem licencjata również mnie dopadło, gdyż byłam w totalnie ciemnej... Ale zaraz był bal licencjacki - wspaniała impreza, którą będę wspominać do końca życia! Nawet jak teraz ją sobie przypomnę to bolą mi nogi :D. Ale maj to także była druga rocznica z ex., której chyba nawet nie świętowaliśmy (nie pamiętam?).

CZERWIEC
W czerwcu padł mi aparat, mój ukochany, starowieczny Soniaczek. Potem była niezła wkrętka, że jestem w ciąży i zostałam obsypana milionem hejtów za słaby marketing bloga <3. I love haters!
Jakoś też w czerwcu rozpoczeła się moja głębsza przygoda z kosmetykami, kiedy to zaczęłam zwracać uwagę na ich skład, działanie, efekty i oczywiście reakcje mojego organizmu/ciała, także na blogu co raz częściej pojawiały się posty o kosmetykach.
Oczywiście też była sesja, która wyssała ze mnie resztki energii, gdzyż ciężko było pogodzić naukę i intensywne imprezowanie w jednym czasie. Pamiętam jak się popłakałam jak policzyłąm sobie średnią, a ona była okropnie niska! Nastąpiła także finalizacja mojej pracy licencjackiej i zaczęłam niby naukę do obrony, bo poczatkowo miałam 5 dni na nauczenie się 60 pytań do obrony, na szczęście termin przełożył się o 4 dni. Dostałam także zaproszenie na pierwsze spotkanie podlaskich blogerek kosmetycznych <3. No i oczywiście dalej byłam bardzo zakochana, bo słońce, wiosna, energia, pozytywnie.

LIPIEC
Początek lipa był bardzo burzliwy. Najpierw obrona, która pochłoneła mnie bez reszty, a potem huczne świętowanie, które było pierwszym etapem zwodzącym do rozstania z ex. ... MASAKRA! Następnie było jednak nieco ocieplenie więzi i wyjazd na "lipcówkę" do Augustowa, z ekipą ze studiów ofc. Potem szał! Przygotowania do wesele brata, a że starszowałam wraz z ex. ... to mieliśmy sporo roboty. Pamiętam, że było cieplutko, a ja musiałam biegać po sklepach szukając sukienki, zamiast opalać się i korzystać z wakacji... Ale było wesele, było fajnie, potańczyliśmy, postresowaliśmy... było dobrze, a młoda para miewa się znakomicie. Jeden z weekendów umiliło także mi pierwsze spotkanie podlaskich blogerek kosmetycznych, gdzie poznałam wspaniałe dziewczynki :*. A na koniec miesiąca był kryzys... kiedy zamiast siedzieć w pociągu do Poznania, aby uczestniczyć w rozmowie na uczelnie, unosiłam się miłością i zakochaniem .... żal. 

SIERPIEŃ
Oczywiście ten miesiąc rozpoczął się moimi urodzinami. Było gorąco, słonecznie.... i romantycznie (bleah!). I w sumie tyle. Potem oddałam się recenzjom produktów, które miały zmusić mnie do ćwiczeń :D, choć w efekcie i tak nie wiele zdziałałam w tym temacie. W sierpniu także założyłam instagrama, na którym mam już ponad 50 zdjęć! Ale też w sierpniu pożegnałam się z moim ukochanym kociakiem, który został potrącony :(. Pod koniec miesiąca, po raz pierwszy, za namową kolegi, udałam się na mecz Jagiellonii Białystok na nowym stadionie w Białymstoku. Sierpień był też niejako przełomem w mojej przyjaźni. Bardzo zżyłam się z Pauliną, choć o wiele wcześniej już zaczęło się nasze zacieśnianie więzi.

WRZESIEŃ
Wrzesień znowuż rozpoczął się do wakacyjnego wyjazdu. Długo oczekiwane wakacje w ciepłych krajach. Padło na Tunezję i nieziemskie towarzystwo <3. Pozytywny nastrój zaczął powoli ulatniać się wraz z połową miesiąca, kiedy to zaczęła powoli wkraczać jesień na salony. Było niesamowicie źle. Rozstałam się z ex. ... takie tam - krótkie podsumowanie, jak obydwoje zepsuliśmy sobie życie, choć to i tak ja jestem tą gorszą. No nie ważne. Miało być tyle miłości, wyrozumiałości i wsparcia w związku, a jak zwykle z miłości do nienawiści. Dziś nie żałuję tego roku, natomiast mam do siebie żal, że i tak trwało to tak długo... Zaraz potem były inne ekscesy sercowe, o których nie będę publicznie wspominać ;> Ale chandra się pogłębiała tak sukcesywnie... A i z ostatnim dniem września rozpoczęła się uczelnia, na której wylądowałam wraz ze swoim ex. ... a miałam być w Poznaniu... </3.

PAŹDZIERNIK
W październiku imprezowałam, dość mocno, ale to kwestia tego, że potrzebowałam oderwania od rzeczywistości. Oczywiście Paulina była mi wierna. Zły nastrój i podłe nastawienie wciąż mi towarzyszyło i czas zamiast leczyć rany dawał mi kolejne okazje, abym sama, chyba nawet na własne życzenie, raniła się po raz kolejny. Trochę wylanych łez, trochę bólu, zażenowania. To był chyba najgorszy miesiąc w roku. Nastrój był niesamowicie podły. Najwięcej było walki ze samą sobą, aby nie upaść za nisko tylko wciąż brnąc do góry i myśleć pozytywnie. Padła wtedy także decyzja o wyjeździe na Erasmusa. Koniec miesiąca nieco zmienił moje nastawienie, ale to chyba wszystko zasługa Pauliny.

LISTOPAD
Gdzieś jeszcze odbijało się echo złamanego, całkiem niechcący, serca, a także żal po poprzednim związku, natomiast dobrze było być wolnym, niezależnym. Nic się nie zapowiadało, aby miała być jakaś zmiana. Poza tym, że na imprezach, których wciąż był multum, poznawałam fajnych i mniej fajnych ludzi. Była jedna zasada : nie angażować się. No tak, bo po co? Potem jakby wszystko zaczęło się powoli układać. Po takim kopie nastał czas pozytywnego rozwoju sytuacji. Serce jakoś oczyściło się z emocji i uczuć i czułam, że teraz czas na zabawę (z głową ofc.). Pozytywnie rozpatrzona decyzja na Erasmusa, wyprostowanie kilku spraw, dobry rozwój sytuacji, masa pozytywnych akcentów i oczywiście miliony godzin z Pauliną - pozytywnie. Również z końcem miesiąca padłam fizycznie, dopadła mi jakaś dziwna choroba, wylądowałam na dobę w szpitalu, musiałam odwołać wyjazd do Warszawy, a także do Szkocji, było mi straszliwie szkoda!! Ale mało tego, musiałam także zrezygnować z uczestnictwa w drugim spotkaniu podlaskich blogerek :(. Wtedy także doszłam do wniosku, że na nic zdaje się moje planowanie, bo wszystko w ostatniej chwili świat weryfikuje.

GRUDZIEŃ
Póki co jeszcze trwa... ale już czuję, że będzie to jeden z tych piękniejszych miesięcy w roku. Mimo pewnej akcji, która chyba nie powinna mieć nigdy miejsca, utrzymuję swoje zdanie. Nie żałuję tego co zrobiłam, przecież czasu nie cofnę, natomiast wiem, że więcej tak nie postąpię, choćby nie wiem co!
Ale właśnie... przypadkowa znajomość z listopada zaczęła przeradzać się w coś więcej. Wciąż nie zdradzam szczegółów, bo wciąż czekam na rozkwit sytuacji <3.Najważniejsze, że znów cieszę się z życia i wiem, że trzeba dostać ostro po dupie, żeby potem z nieba spadł anioł i objął nas swoimi bezpiecznymi skrzydłami. Miałam się nie angażować? oh! Chyba się przejęzyczyłam ;>.

na koniec:
Nie planuję w tym roku żadnych postanowień. Nowy rok zaczynam, mam nadzieję, we wspaniałym nastroju, ze wspaniałymi ludźmi przy moim boku. Ma być intensywnie. Nie tylko pod względem nauki, pracy i aktywności fizycznej. W lutym erasmusowy wyjazd, którego nie mogę się już doczekać. Ale wciąż wszystko przede mną. Ważne, aby umiała czerpać doświadczenie z tego, co przeżyłam do tej pory i po raz kolejny nie zmarnować czasu na głupoty. Cóż... czas wszystko zweryfikuje :)


czwartek, 26 grudnia 2013

Poświątecznie

W zupełności, wszyscy zostali pochłonięci świętami. U mnie, pomimo dość nieciekawych oczekiwań, było całkowicie przyzwoicie. Cały czas spałam, jadłam, piłam, balowałam i znów spałam :D. Dziś znowuż uderzam na party, ale to już od dawna planowany wypad do klubu. Cóż, wyprzedzę też pytania "Jak Mikołaj?", bo na tegoroczne święta, jak już od kilku lat, nie dajemy sobie prezentów, albo przynajmniej ja z rodzicami. Tradycyjnie dostałam ptasie mleczko i kilka drobnych upominków. Choć, jeżeli sprawy się ładnie i sprawie ułożą, to mam nadzieję, że jeszcze jedną sytuację (?), uściślając - osobę, będę mogła zaliczyć do świąteczno - noworocznych prezentów <3. Ale csiiiiii! :)

Zostawiam Was ze zdjęciami z wigilijnego wieczoru. Postawiłam na spokojny klasyk, dodając naszyjnik, ostatnio mój ulubiony. Spódnica (nie widać tego na zdjęciach) ma z tyłu ogromną kokardę! Lubię ją, ale jest jak dla mnie za długa i chyba lada dzień wyląduje u krawcowej na skracaniu.











wtorek, 24 grudnia 2013

Wesołych świąt!

Kochani!
Wszystkim Was, ogólnie i osobiście dla każdego z osobna, chciałabym życzyć wszystkiego najlepszego.
Po pierwsze, zdrowia, którego tak często brakuje.
Po drugie, samych radości i uśmiechów, a także szczęścia i pomyślności, czasem się przydaje.
Po trzecie, dużo miłości, ciepła i bliskości drugiej osoby.
Po czwarte, spełnienia wszystkich marzeń.

Albo nie, nie wszystkich. Aby zostało chociaż jedno, żeby wciąż było o czym marzyć!

:*


poniedziałek, 23 grudnia 2013

One girl in the world

Radość rozpiera mnie od środka. Nie, to nie świąteczna atmosfera napełnia mnie tak pozytywnym nastrojem. W moim życiu dzieje się ostatnio tak wiele, że uśmiech mam do twarzy przybity już chyba na zawsze. W przyjaźni jest niesamowicie kolorowo. Mam swoją bratnią duszę, którą pielęgnuję i doceniam na każdym kroku. Jak siostra. W miłości, choć nieco zawikłana sytuacja, też jest dość klarownie i tylko czas nas dzieli, więc cierpliwość i wytrwałość poprowadzi nas ku dobremu. Na uczelni może mniej kolorowo, ale to wynika z mojego totalnego lenistwa, no cóż, nadrobię! A w pracy też w sumie dobrze, wszystko zmierza w dobrym kierunku, choć jest intensywnie i terminy gonią.
W końcu czuję, że żyję i wiem, że trzeba naprawdę bardzo nisko upaść, żeby móc być potem na szczycie. Walka z przeciwnościami losu popłaca, a co więcej, przynosi moc korzyści. Nic dziwnego, ze nie potrafię pojąć podejścia do życia wielu ludzi, którzy wciąż ubolewają na swoim bytem, pogrążając się w kolejną porażkę i żenujący nastrój. Napisano chyba z miliony różnych poradników jak żyć pozytywnie, i naprawdę, one mają w sobie to coś. Nie mówię, że od razu trzeba przewrócić swój świat do góry nogami, doznać kolejnego szoku, natomiast wiem, że da się zmienić swoje nastawienie do życia, wystarczy tylko chcieć, bo niestety, nic samo się nie zrobi. Każda pozytywna myśl kreuje kolejną, a to prowadzi do eleganckich czynów i dzięki temu stajemy się co raz bardziej zadowoleni nie tylko z życia, ale przede wszystkim z samych siebie. Dlatego warto inwestować w swoje myśli. Nie, nie mówię o kupowaniu książek, czy coś z tych rzeczy. Mam na myśli inwestowanie czasu na ćwiczenia umysłu. MYŚL POZYTYWNIE. Prosta mantra, a jak wiele znaczy.



niedziela, 22 grudnia 2013

Leniwie i szczęśliwie

Dzisiejszy poranek spędziłam leniwie wylegując się w łóżku, z resztą to taka moja mała, niedzielna tradycja. Uwielbiam takie dni, kiedy nie mam żadnych większych obowiązków i mogę spokojnie porobić "nic". Krzyżówki, książki, słuchanie muzyki... i relaks. Niedziela to dzień, w którym mogę odreagować cały poprzedni tydzień. Naprawdę tego potrzebuję. Choć nie powiem, obecnie w moim życiu jest tyle dobra, ciepła i miłości, że mogłabym okrzyknąć grudzień miesiącem czułości i szczęścia. Chwilo trwaj wieczne <3.

"Tak chwila przemija, za krótko może trwać, odpowiedź : czy warto o nią grać?"

Powoli czuć już świąteczną atmosferę, zaraz będę ubierać żywą (jak co roku) choinkę, a potem przystrajać resztę domu. Brakuje mi tylko śniegu, serio. W serduszku wierzę, że do wtorku spadnie chociaż ociupeńka białego puszku. Choć i tak nie wiele potrzeba mi dzisiaj do szczęścia! :)



piątek, 20 grudnia 2013

Kiedy mi się zNUDzi ?

Nude, nude, nude.... non stop tylko NUDE!
A ja w zanadrzu mam Wam do pokazania kolejny lakier w kolorze.... NUDE! :D
Tani lakier, z centrum chińskiego, za zawrotną cenę 3 zł (tak sądzę). Nie oczekiwałam cudów, natomiast zaskoczył mnie, pozytywnie. Co prawda kryją dopiero 3 warstwy, ale dość szybko schnie, a to atut. Jeżeli chodzi o wytrzymałość to i tu nie oczekiwałam szału i nic nie uległo zmianie. 2-3 dni i pierwsze konkretne odpryski, czyli tak, jak w przypadku każdego, średniej klasy lakieru.
Mimo słabego wyniku wytrzymałości kolor mi się podoba.

p.s. Dziewczyny/chłopaki, chciałabym, aby pod każdym moim postem pokazywały się odnośniki do podobnych wpisów, możecie mi podpowiedzieć jak to zrobić? :)


wtorek, 17 grudnia 2013

Mikołajem być

W sobotę, wraz z rodziną, zostaliśmy zaproszeni do Domu Dziecka w Krasnem na kolację wigilijną. Jest ona organizowana co roku. W związki z tym ich współpracujemy i przyjaźnimy się z tym Domem już 15 lat to również otrzymaliśmy zaroszenie na uroczystą wieczerzę. Mojego tatę, bo jakże kogo innego, wrobiono w Mikołaja! Na szczęście podołał wyzwaniu i dzieciaki były zadowolone! :)
Podczas kolacji panowała przyjemna i świąteczna atmosfera, a dzieciaki skakały z radości na widok mikołaja z worem pełnym prezentów :).
Dostaliśmy także skromny podarunek. Własnoręcznie, wykonana przez dzieci, bombka, która w tym roku zawiśnie na naszej domowej choince.
Mała fotorelacja :)






piątek, 13 grudnia 2013

Chill out!

Wszystko się układa, a jednocześnie komplikuje. WOW! Nie chcę zapeszać, nie chcę wybiegać planami dalej niż do ... października :D  hihi! We'll see!
Teraz wielki nacisk na święta... w moim domu jest wspaniała tradycja - nie kupujemy sobie żadnych! prezentów, poza tym, że mama obdarowuje każdego ptasim mleczkiem :D. Dlatego omija mnie ta chora bieganina za prezentami dla bliskich, a potem te ich niemiłe rozczarowania... W tym roku dość wyjątkowo spędzam święta, gdyż tylko z rodzicami i dziadkami. Do tej pory dom był zawsze pełen gości, jednak pewne sprawy się pokomplikowały i w skromnym gronie najbliższych będziemy dzielić się opłatkiem.
Rośnie też ciśnienie związane z erasmusem. Bilet już mam kupiony, mieszkanie prawie znalezione. Czas pomału szykować potrzebne rzeczy. Dokładnie od wczoraj, za dwa miesiące, wylatuję z Warszawy do Porto, przez Paryż. I can't waitttt!!!! Z jednej strony jaram się jak nastolatka tym wyjazdem, to taki punkt apogeum moich studiów, właściwie małe podsumowanie studiowania na Polibudzie. Z drugiej strony lekkie obawy, ale w sumie, tylko lekkie :D.
A poza tym, to dzieją się wielkie rzeczy w moim sercu.... masakra :D, ale nie chcę póki co nic zdradzać, aby nie zapeszyć ;>. W każdym bądź razie, o matkooooooo, się dzieje ! :D








wtorek, 10 grudnia 2013

Majestatyczny bakłażan

Lakier chyba z pół roku zalegał w pudełeczku, raz użyty i odłożony w zapomnienie. No cóż. Wygrzebałam go nie mając zupełnie pomysłu na żaden kolor. I urzekł mnie! Kolor, mimo, że ciemny, dość dobrze wypadł.

Dwie warstwy wystarczająco dobrze kryją i łatwo się go rozprowadza. Schnie w miarę szybko. Gorzej jest z trwałością. Pierwsze odpryski pojawiły się już kolejnego dnia, ale tylko na 2 paznokciach. Niektóre po 5 dniach są w nienaruszonym stanie. Nie rozumiem tej zależności :D.
Nie do końca widać to na zdjęciach, natomiast bardzo ładnie odbija światło (tak?) :D. Nie jest to kolor matowy, ani także nie posiada drobinek brokatowych, a daje taki delikatny efekt lustra.




niedziela, 8 grudnia 2013

Pokahontaz!

Nic nadzwyczajnego. Outfit miał być wygodny, a jednocześnie nie zwyczajnie pospolity. Brąz przełamałam białym topem oraz uroczym naszyjnikiem.
Spodnie to wspaniały zakup z Primarka. Mają ponad rok. Pamiętam jak wtedy pragnęłam mieć brązowe spodnie. Po prostu. Kupiłam je za zawrotne 9 czy 12 f. Stan oceniam na celujący ;-).
Sweterek to spontaniczny zakup, również sprzed ponad roku, Orsay. Uwielbiam go, natomiast czuję jak z każdym praniem staje się co raz mniej fajny. Dlatego oszczędzam go jak mogę :).
Naszyjnik, co dziwne :D, również sprzed roku! Prezent od znajomej z Niemiec. Do tego, mało widoczna, bransoletka w takich samych kolorach.

Mimo, że ostatnio preferuję albo czarne, proste topy, albo ciemne bluzy, to w tych kolorach czuję się równie dobrze.
Wybaczcie zdjęcia, robione o 5 rano!! :D Co więcej, dodałam 3 lekko rozmazane, jakoś mają dla mnie klimat <3